9η εβδομάδα

Είναι απίστευτο πόσο ευσυγκίνητη έχω γίνει.

Βέβαια πάντα ήμουν ευσυγκίνητη αλλά τώρα έχει παραγίνει το κακό. Καθόμαστε με τον Μάνο να δούμε μια ταινία που έχει σχέση με την απαγωγή ενός παιδιού και δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου ( και να φανταστείτε ότι η ταινία ήταν απλώς μια περιπέτεια ούτε καν αισθηματική).

Εν  τω μεταξύ έχω ένα θέμα με τις σαλάτες. Ψώνιζω χόρτα , παντζάρια, πράσινες σαλάτες τα φτιάχνω και ενώ λαχταράω να τα φάω μόλις τα δω στο πιάτο δεν μπορώ να τα αγγίξω.

Αυτό όμως που με δελέασε το μεσημέρι της Τετάρτης και έφαγα ήταν μια γεμιστή  πιπεριά. Δεν ήξερα πριν τη φάω ότι θα με φάει. Τελειώνοντας το μεσημεριανό μου μετά από καμμιά ώρα άρχισαν σαν τα όργανα... Μέχρι το βράδυ δεν μπορούσα να ηρεμήσω.

Πέμπτη πρωί και ήρθε η ώρα για το πρώτο μας κοντινό ταξίδι, ούσα έγκυος!

Το λέγαμε από την προηγούμενη εβδομάδα με τον Μάνο να πάμε κάπου κοντά και έτσι  εκείνος έκανε τα αδύνατα δυνατά για να καταφέρει να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις στη δουλειά και να φύγουμε έστω  και ένα τετραήμερο.

Πλέω  σε πελάγη ευτυχίας που θα τα καταφέρουμε να αποδράσουμε και θα πάμε σε εξοχικό που έχουμε κοντά στην Αθήνα!

Ταξίδι με αμάξι  δεν με έχει πειράξει ποτέ... Είχα ακούσ%C