Ιωάννα Παππά: Η αποκάλυψη για τον λόγο που δεν έκανε δεύτερο παιδί

Η Ιωάννα Παππά δεν συνηθίζει να μιλά συχνά για την προσωπική της ζωή, όμως αυτή τη φορά αναφέρθηκε ανοιχτά στις προκλήσεις που αντιμετώπισε στα πρώτα χρόνια της μητρότητας και στον λόγο που δεν προχώρησε στην απόκτηση δεύτερου παιδιού.

Όπως εξήγησε, τα πρώτα τρία χρόνια μετά τη γέννηση του γιου της, Αντώνη, ήταν εξαιρετικά απαιτητικά. Παρότι είχε κάποια βοήθεια, η πίεση της καθημερινότητας και η έλλειψη ουσιαστικής υποστήριξης την οδήγησαν να συνειδητοποιήσει πως ένα δεύτερο παιδί θα ήταν μια απόφαση δύσκολη – ίσως και άδικη, τόσο για την ίδια όσο και για την οικογένειά της.

«Ήταν δύσκολο να κάνω δεύτερο παιδί από άποψη χρόνου, βοήθειας… Είδα πώς κύλισε ο πρώτος καιρός, τα πρώτα τρία χρόνια με το παιδί και νομίζω ότι στην εποχή μας, αν δεν υπάρχει βοήθεια… Έχω βοήθεια, αλλά όχι και για δεύτερο παιδί. Όλο αυτό το ξεκίνημα… Ήταν δύσκολα αυτά τα πρώτα χρόνια… Νομίζω αν είχε κυλήσει πιο ομαλά ο πρώτος καιρός με τον γιο μου, Αντώνη, θα είχα μπει πιο εύκολα στη διαδικασία να κάνω κι άλλο παιδί. Στα τρία χρόνια το σκέφτηκα» είπε καλεσμένη στην εκπομπή Happy Day.

Η ηθοποιός δεν δίστασε να παραδεχτεί ότι η καθημερινότητα με ένα παιδί χωρίς επαρκή υποστήριξη φέρνει ψυχική και σωματική κούραση, ενώ απαιτεί διαρκή προσωπική υπέρβαση. Παρότι υπήρξε η σκέψη, οι συνθήκες τελικά δεν ευνόησαν μια τέτοια απόφαση.

Αναφέρθηκε επίσης και στις διαφορές που έχει με τον σύζυγό της, Κωνσταντίνο Πάντο, στην καθημερινότητα, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Προσπαθώ να έχω εξωτερική ηρεμία, γιατί έχω εσωτερική ταραχή. Σίγουρα θέλω τα πράγματα γύρω μου να είναι τακτοποιημένα, θέλω να υπάρχει ηρεμία στον χώρο μου. Το παιδί το έχει βρει, ο άντρας μου καθόλου. Ο άντρας μου χρειάζεται πέντε λεπτά για να τα κάνει όλα χάλια. Είναι μια χαμένη μάχη η ακαταστασία του αλλά συνεχίζω να γκρινιάζω. Νομίζω ότι και οι δύο επιμένουμε να γκρινιάζουμε για τα ίδια πράγματα».

Μια ειλικρινής εξομολόγηση, που δίνει φωνή σε πολλές μητέρες που διστάζουν να μιλήσουν για το βάρος της καθημερινότητας και τις «αόρατες» δυσκολίες πίσω από σημαντικές οικογενειακές αποφάσεις.