Oι ιστορίες της Έλλης: Υπέρβαση ή συμβιβασμός στις σχέσεις? Εσύ επιλέγεις.

Aπό την ψυχολόγο Έλλη Στάβερη

Απόγευμα Παρασκευής και ετοιμάζομαι για συνάντηση με ζευγάρι που προσπαθεί να σώσει το γάμο του. Χτυπάει το κουδούνι και οι φωνές τους ακούγονται έντονα, ανοίγω και τους καλησπερίζω, η Μαρίνα μπαίνει δακρυσμένη και ο Μιχάλης με φωνές και ένταση. (τα ονόματα τυχαία).

Δεν βρίσκουν χρόνο να μιλήσουν οι δυο τους, μετά από 7 χρόνια γάμου και ένα παιδί 7 ετών, και κάθε φορά που έρχονται μαζί για τη συνάντησή μας το βρίσκουν ως ευκαιρία να μιλήσουν στο αυτοκίνητο και φυσικά μαζί με όσα ο καθένας έχει μαζέψει, όλο αυτό καταλήγει σε καυγά.

Τους δίνω πάντα λίγο χρόνο για να ηρεμήσουν και το αμέσως επόμενο ερώτημα τους είναι ποιος έχει δίκιο. Η απάντηση από μένα κάθε φορά η ίδια, δεν είμαι δικαστής ούτε δικηγόρος, αν αυτό χρειάζονται τότε μάλλον είναι σε λάθος ειδικό, τους χαμογελώ γιατί καταντάω προβλέψιμη και προσπαθώ να τους δείξω την δυσκολία τους.

Η Μαρίνα και ο Μιχάλης δεν «συστήθηκαν» στην ουσία ποτέ, γνωρίστηκαν τυχαία και στους 5 μήνες σχέσης προέκυψε το παιδί τους, εκεί πήραν απόφαση να προχωρήσουν μαζί στη ζωή και να παντρευτούν. Αυτό το μαζί δεν ήρθε ποτέ. Η Μαρίνα προσπαθούσε να αλλάξει το Μιχάλη και διεκδικούσε την τρυφερότητά του εκείνος φαινομενικά απόμακρος και εστίαζε μόνο στα αρνητικά της.

Στη συνάντηση μας ο Μιχάλης λέει λέξη κλειδί, ότι έχει συμβιβαστεί με όλα της τα αρνητικά, και εκεί σαν σπίθα ξεπηδά στη σκέψη μου μια μαγική λέξη, η υπέρβαση.

Γιατί οι άνθρωποι μαθαίνουμε να κάνουμε υπομονή και συμβιβασμούς στις σχέσεις μας και δυσκολευόμαστε να κάνουμε υπερβάσεις?

Μικρούς συμβιβασμούς θα κληθούμε όλοι μας να κάνουμε καθημερινά, ακόμα και στο πιο μέρος θα πιούμε καφέ με έναν φίλο μας, μπορεί να είναι ένας μικρός συμβιβασμός, αλλά για να εξελίχθει η όποια σχέση χρειάζονται υπερβάσεις.

Υπέρβαση στο ότι θα χαμηλώσουμε τις επιθυμίες μας, το εγώ μας, και θα μπει σε προτεραιότητα οι επιθυμίες και τα θέλω του άλλου.

Είναι εύκολο να εστιάζουμε στα αρνητικά του άλλου, να μιζεριάζουμε και να συμβιβαζόμαστε με κάτι που δεν μας κάνει χαρούμενους, το δύσκολο είναι να δίνουμε λύσεις έστω και αν είναι επώδυνες.

Χρειάζεται φυσικά ένα συστατικό στην υπέρβαση, η γνώση αν ο άλλος μας είναι σημαντικός στη ζωή μας.

Η Μαρίνα και ο Μιχάλης κατάφεραν μετά από πολλές συναντήσεις να βγουν το πρώτο τους«ραντεβού». Να «γνωριστούν» και να κάνουν ο καθένας τις δικές τους υπερβάσεις, μικρές, καθημερινές που όμως έκαναν την διαφορά.

Δεν μεταλλάχτηκαν αλλά εστίασαν στο πώς μπορεί ο καθένας να κάνει την υπέρβασή του κοιτώντας πρώτα στον εαυτό του και μετά στον άλλον.

Ποιος άλλωστε είναι τέλειος από εμάς για να διεκδικεί το τέλειο από τον άλλον??

Και μη μου πείτε ότι έρχεται σε αντίφαση ο συμβιβασμός με το τέλειο, γιατί ακριβώς επειδή διεκδικούμε πολλές φορές το «τέλειο» ματαιωνόμαστε και συμβιβαζόμαστε με κάτι που δεν μας κάνει ευτυχισμένους.

Tip ευτυχίας 

Δεν υπάρχει το τέλειο, ας το αποδεχτούμε αυτό, και ας κάνουμε μικρές ή μεγάλες υπερβάσεις για να βρούμε τη δική μας ευτυχία. Εμείς χτίζουμε την ευτυχία μας, αρκεί να θέλουμε.