7 συμβουλές που αποτελούν το μυστικό της σωστής ανατροφής

Από τον παιδίατρο και συνεργάτη του all4mama Κώστα Κομματά

• 4 μαγικές Λέξεις

Αξίζει να μάθουμε από πολύ-πολύ νωρίς στα παιδιά μας τις μαγικές λέξεις "ευχαριστώ", "παρακαλώ", "καλημέρα", "καλησπέρα" και "γεια σας".
Το "ευχαριστώ" και το "παρακαλώ", είναι μεν απαραίτητα - δείγματα καλής ανατροφής αλλά μόνα τους δεν φτάνουν.
Οι λέξεις-κλειδιά είναι το "καλημέρα" και το "γεια σας", ειδικά το "καλημέρα". Το να μάθουν τα παιδιά να λένε "καλημέρα" όταν συναντούν κάποιον και να μην κρύβονται πίσω από τον χαιρετισμό των γονιών τους τα βοηθά να συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν μόνο αυτά αισθήματα και ανάγκες. Τα βγάζει, κατά κάποιον τρόπο, από την προστατευτική σκιά των μεγάλων και τα κάνει να συνειδητοποιήσουν το "χαιρετώ, άρα υπάρχω".

• Για να φάει πρέπει να πεινάει

"Μην πεινάσει το παιδί!". Αυτός είναι ο πανικός των Ελληνίδων μαμάδων. Και γι'αυτό θεωρούν καθήκον τους να μπουκώνουν το παιδί συνέχεια. Λάθος!
Το σωστό είναι, μετά το κολατσιό (κάτι ελάχιστο στις 10-11 το πρωί). Κανονικό φαγητό μόνο το μεσημέρι. Αλλά αυτό είναι όλο! Τα παιδιά δεν τσιμπολογούν κατά τη διάρκεια της ημέρας και τρώνε τα κανονικά τους γεύματα με όρεξη γιατί, πολύ απλά, έχουν πεινάσει. Αποτέλεσμα; Στην Ελλάδα ένα στα τρία είναι παχύσαρκο.

• Περάστε το μήνυμα με μια ματιά

Οι Γάλλοι το λένε "μεγάλα μάτια". Μία ματιά που είναι το απόλυτο συνώνυμο της νουθεσίας. Μία γκριμάτσα ταυτισμένη με το "ώς εδώ και μη παρέκει". Ένα καμπανάκι στο "παρά ένα" της τιμωρίας.

• Βάλτε τους όρια και τηρήστε τα

Τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια. Και μάλιστα, όσο πιο ξεκάθαρα τόσο καλύτερα. Τα όρια του πλαισίου πρέπει να είναι αυστηρά, αλλά εντός αυτών των ορίων τα παιδια είναι απολύτως ελεύθερα.
Χωρίς πλαίσιο κανόνων και συμπεριφοράς, θα εξουδετερωθούν από τις ίδιες τις παρορμήσεις τους. Αν δεν τεθούν στο παιδί όρια, θα αναστατωθεί παρασυρμένο από τις επιθυμίες του και τα "θέλω του.

• Εγώ είμαι το αφεντικό

Αυτή τη φράση (ή, επί το δημοκρατικότερων, "εγώ αποφασίζω") πρέπει να την εκστομίζουν συχνότατα οι γονείς. Και για να την ακούν τα παιδιά, αλλά και για να τη συνειδητοποιούν και οι ίδιοι, ώστε να μην καταντούν "θύματα" των επιθυμιών των παιδιών τους.

• Μάθετε στο παιδί σας να δέχεται το όχι

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι το να μάθει ένα παιδί να αποδέχεται το όχι αποτελεί καθοριστικό σημείο στην εξέλιξη του προς την ενηλικίωση. Το βοηθά να συνειδητοποιήσει ότι οι ανάγκες των άλλων μπορεί να είναι το ίδιο σημαντικές με τις δικές του.
Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι μια μαμά είναι με τον γιο της σε ένα κατάστημα και ξαφνικά αυτός ζητά επίμονα να του αγοράσει ένα παιχνίδι. Η μαμά δεν πρέπει ούτε να υποκύψει ούτε όμως να τον μαλώσει. Πρέπει ήρεμα και αποφασιστικά να του εξηγήσει ότι αυτή η αγορά δεν είναι στο πλάνο της ημέρας. Και μετά, για να παρακάμψει το καπρίτσιο, να οδηγήσει την κουβέντα κάπου αλλού.

• Κάποια στιγμή πατήστε το "pause"

Οι γονείς πρέπει να "κατεβάζουν συχνά τα ρολά", να κλείνουν τον "διακόπτη του τρέχω ασταμάτητα πέρα - δώθε", γιατί χρειάζονται και αυτοί τον ζωτικό τους χρόνο. Μην τρέχετε λοιπόν στο παιδί σας κάθε φορά που κατά τη διάρκεια της νύχτας ακούτε μια υποψία κλάματος. Από μωρό ακόμη, δώστε του την ευκαιρία να ηρεμήσει, να χαλαρώσει από μόνο του.