14η εβδομαδα

Ημέρα Πέμπτη και ώρα 19:00΄είμαστε στο δρόμο με τον μπαμπά μας για το ραντεβού του μήνα. Φτάσαμε με λίγη καθυστέρηση και αμέσως η μαία μου έκανε τους απαραίτητους ελέγχους πριν περάσω για τον υπέρηχο.

Μου πήρε αίμα για να ελέγξει τον αιματοκρίτη, μου πήρε την πίεση και τέλος με ζύγισε.

Ο αιματοκρίτης ήταν πολύ καλός και μόλις διαπίστωσα ότι πήρα το 1ο κιλό από την αρχή της εγκυμοσύνης.

"Σε καλό δρόμο βρισκόμαστε" μου είπε. Στην συνέχεια έγινε η επαφή με τον γιατρό όπου σύγκρινε τα τελικά νούμερα της αυχενικής από το PAPP-A και τα αποτελέσματα ήταν καλά.

Δεν κρίνει απαραίτητο να μπούμε στη διαδικασία της αμνιοπαρακέντησης για παραπάνω διευκρινήσεις στα νούμερα. Προχωράμε κανονικά μου είπε και ένας κόμπος που υπήρχε στο στομάχι μου, μόλις λύθηκε. Κάναμε τον υπέροχο και το μπεμπάκι έχει μεγαλώσει αρκετά. Κουνούσε τα χεράκια, τα ποδαράκια και σε γενικές γραμμές ήταν δραστήριο.( Στο μπαμπά του μοιάζει σκέφτηκα...)

Ύστερα από τον απαραίτητο έλεγχο ρώτησα αν μπορούμε να δούμε το φύλλο.

"Τι θέλετε να είναι" μας ρώτησε.

Ο Μάνος είπε αγόρι... εγώ δεν πρόλαβα να απαντήσω...

"Οκ Μάνο" του λέει "χωρίς να είμαι απολύτως σίγουρος μιας και δεν έχω καλή εικόνα πιστεύω ότι του χρόνου θα είσαι έτοιμος να κάνεις και τον γιο που τόσο πολύ επιθυμείς".

Ένα δάκρυ κύλησε γρήγορα στο μάγουλο μου, όχι τόσο στη θέα του μωρού ότι είναι κορίτσι , όσο στην διαπίστωση. Το μικρό μου πλασματάκι έχει μεγαλώσει τώρα αρκετά ώστε να μπορεί να φανεί το φύλλο. Η αλήθεια είναι ότι αν με ρωτούσες πριν μερικά χρόνια τι θα ήθελες να είναι το πρώτο σου παιδί θα έλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη κορίτσι, στην παρούσα φάση όμως και λόγω ότι πρόσφατα χάσαμε τον πολυαγαπημένο μας  μπαμπά που τόσο πολύ αγαπούσα ήθελα όσο τίποτα να είναι αγόρι (και να έχει φυσικά πέρα από υγεία που είναι το σημαντικότερο !!!) τα υπέροχα γαλάζια μάτια του....

Ακολούθησαν γέλια χαράς & συγκίνησης απ' όλους μας.

Βγαίνοντας ρώτησα τον γιατρό... "δηλαδή είναι σίγουρο"?

Μας διαβεβαίωσε να μην το δέσουμε ακόμα γιατί δεν είναι απόλυτα σίγουρος για το φύλλο του μωρού μιας και η θέση δεν ήταν και η καλύτερη, Τον επόμενο μήνα που θα έχει μεγαλώσει περισσότερο θα μπορεί να απαντήσει με σιγουριά.

Στο δρόμο για την επιστροφή τα τηλέφωνα πήραν φωτιά στους κοντινούς συγγενείς μεταφέροντας τα καινούρια νέα με μια επιφύλαξη πάντα ... όπως μας τόνισε και ο γιατρός μας!