12η εβδομάδα
Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση
Η δυσκολία μου με το φαγητό ξεκίνησε από την αρχή της εβδομάδας και όταν λέω δυσκολία εννοώ ότι δεν ξέρω τι θέλω, αν θέλω και πότε θέλω.
Απ' όσο θυμάμαι τον εαυτό μου αλλά μου έχουν διηγηθεί και οι γονείς μου, σαν παιδάκι ήμουνα αρκετά λιτοδίαιτο.
Αδυνατούλα δηλαδή... στην πορεία όμως τα πράγματα άλλαξαν, τα πήγαινα περίφημα και "έτρωγα όλο το φαΐ μου" και σχεδόν απ' όλα..
Υπήρξαν στιγμές μάλιστα που θα επιθυμούσα να ήμουν ακόμα εκείνο το μικρό αδύνατο κοριτσάκι.
Στο παρόν λοιπόν... αντιμετωπίζω και πάλι κάποια θεματάκια.
Ώρες ώρες δεν ξέρω τι θέλω να φάω, μαγειρεύω και μπορεί να μην το φάω καν γιατί έχω χορτάσει από την μυρωδιά και την προετοιμασία.
Έχω μία απίστευτη αποστροφή στις σαλάτες , χορταρικά, ψάρια, κρέας με λίγα λόγια σε όλα τα απολύτως απαραίτητα.
Τρώω με ευχαρίστηση φρούτα, γιαούρτια, παξιμάδια , γάλα και στο τσακίρ κέφι κανένα τοστάκι και κανένα λαδερό.
Το θέμα βέβαια σε αυτή την περίπτωση δεν είναι τι θέλω εγώ αλλά τι ΠΡΕΠΕΙ να τρώω τόσο για μένα αλλά το σημαντικότερο για το μωρό μου.
Ύστερα από πολύ σκέψη αποφάσισα να εντάξω λίγο λίγο στην καθημερινή μου διατροφή τις απαραίτητες τροφές.
Για αρχή φτιάχνω ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει 2 φορές την εβδομάδα κοτόπουλο, 1 φορά κόκκινο κρέας, 1 φορά ψάρι, 1 ζυμαρικά, 1 λαδερό και είμαι ημέρα ελεύθερη ανάλογα με την όρεξη μου.
Επίσης κάνω τεράστια προσπάθεια "ούσα μεγάλη γλυκατζού" να περιορίσω τα γλυκά. Βρίσκω τρόπους να γλυκάνω τον ουρανίσκο μου με λιγότερες θερμίδες.
Φτιάχνω ζελεδάκια με φρέσκα φρούτα που είναι μια πολύ ωραία αλλά και εύκολη λύση και αν θέλω λίγη ζάχαρη να προσθέσω προτιμώ τη μαύρη που είναι πιο υγιεινή.
Βέβαια ποιός θα αντιστεκόταν σε κάτι τέτοιο!
Κατά τα άλλα κύλησε και αυτή η εβδομάδα και η προσπάθεια με το φλέγον θέμα διατροφή πήγε συμπαθητικά θα έλεγα.
