10 tips για να "ξεκολλήσει" το παιδι από πάνω σας

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Γράφει ο παιδίατρος  Κώστας Κομματάς

Πρόκειται για τον γνωστό φόβο των μικρών παιδιών, όταν η μητέρα τους χάνεται από τα μάτια τους. Ίσως ξεκινήσει από τον 6 μήνα και συνήθως τελειώνει στα δύο του χρόνια. Δυστυχώς υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις έως και τα 3 ή και περισσότερο.
Τι πρέπει να κάνει η μητέρα;


1. Βλέποντας από την αρχή πως υπάρχει τέτοιο πρόβλημα, παίρνει μέτρα, αρχίζοντας αμέσως τις προπονήσεις αποχωρισμού. Παραμένοντας στο οπτικό πεδίο του παιδιού, ώστε βλέποντας την, να νιώθει ασφαλές, απομακρύνεται στην άλλη άκρη του σαλονιού (άρα σε αρκετή απόσταση) και δεν υποκύπτει στα πρώτα, προειδοποιητικά κλάματα του!

2. Όταν απομακρυνόμαστε, δίνουμε πολύ μεγάλη έμφαση, στην επιστροφή μας.

3. Του λέμε με καθαρά λόγια, τι πρόκειται να συμβεί. Δηλαδή - πάω για λίγο στο μπάνιο, αλλά θα γυρίσω αμέσως για να παίξουμε - είναι αυτονόητο πως την ώρα απουσίας μας το βάζουμε στο πάρκο του, για να μην μας ακολουθήσει.

4. Αν πρέπει να βγείτε έξω, και να μείνει λ.χ. με τον πατέρα του, δεν το σκάτε σαν... κλέφτες! Αντίθετα αρχίζετε να το προετοιμάζεται για την απουσία σας, με λόγια αλλά και πράξεις (εννοώ, επίτηδες αρχίζετε να ντύνεστε μπροστά του).

5. Άσχετα αν το παιδί δεν καταλάβει εντελώς, εξηγήστε του, που πάτε (λχ... πάω σούπερ μάρκετ, για την σοκολάτα που σου αρέσει).

6. Μην το τρελένεται σε γελοία ψέματα. Μην λέτε πως φεύγετε για να πάτε στον...γιατρό. Πείτε, πως η μανούλα θα πάει στο κομμωτήριο, να είναι όμορφη, όταν πάτε βόλτα. Αλλά, τονίστε το, πολύ γρήγορα θα επιστρέψει.

7. Αφού ντυθήκατε (ίσως και μπροστά του) μην διανοηθείτε να... κολοσετε στα κλάματα του. Ανοίξτε την πόρτα, και έξω.

8. Αν πρόκειται να λείψετε αρκετή ώρα, πάρτε το μια (μόνον) φορά στο τηλέφωνο.

9. Ποτέ δεν απειλούμε με την φυγή μας. Ποτέ δεν λέμε, αφού είσαι...κακό παιδί, η μαμά θα φύγει.

10. Μην κάνετε το αφελές λάθος, να το αφήσετε σε ένα πρόσωπο που είναι μεν αγαπημένο (μια γιαγιά), αλλά το παιδί έχει καιρό να συναντήσει.