Υπάρχουν τελικά “ύπουλες" μορφές βίας;

Η δύναμη της τηλεόρασης είναι πρωτοφανής και ασυναγώνιστη.

Είναι ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης που κυριαρχεί στη σύγχρονη εποχή και στη καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων.

Μια δύναμη πολύμορφη που μας δίνει χιλιάδες πληροφορίες και γνώσεις για το γύρω κόσμο μας, που μας συγκινεί που μας γοητέυει.

Μία δύναμη που μπορεί να αφυπνίσει ένστικτα και να διεγείρει αισθήματα.

Μια δύναμη που γίνεται μεγαλύτερη πάνω στα παιδιά,μιας και σ'αυτά κάποιοι μηχανισμοί είναι ακόμα ανεξέλεγκτοι και ανώριμοι.

'Οσο και αν θέλει κανείς να κλείσει τη τηλεόραση οι καταστάσεις τον κάνουν να τη κρατά ανοικτή και οι γονείς είναι αυτοί που συχνά κατευθύνουν τα παιδιά σ'αυτή.

Αρκετοί γονείς, τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό,δεν μπαίνουν στη διαδικασία να παρακολουθήσουν προσεκτικά οι ίδιοι τις σειρές που παρακολουθούν τα παιδιά τους,με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουν οτι αυτά δέχονται καθημερινά αρνητικά μηνύματα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα ''ΤΑ ΝΕΑ'', μια πρόσφατη 'ερευνα που έγινε στη Ελλάδα, το 60-70% των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου παρακολουθεί σε καθημερινή βάση πέντε ώρες τηλεόραση και βλέπει δυο εγκληματικές πράξεις.

Άρα τον ίδιο χρόνο βλέπουν 4.000 πράξεις βίας.Οι μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου παρακολουθούν 2 ώρες τηλεόραση την ημέρα και βλέπουν τόση επιθετικότητα όση και τα μικρά παιδιά.

Ένα παιδί 17 ετών που έχει δει 15.000 ώρες τηλεόραση, έχει παρακολουθήσει 35.000 διαφημιστικά μηνύματα και έχει δει σ'αυτή 18.000 φόνους.

Έτσι η τηλεόραση αντί να μορφώνει και να ψυχαγωγεί το παιδί,ίσως σιγά σιγά το οδηγεί στο έγκλημα.
Σε πολλά παιδικά προγράμματα κυριαρχεί η σωματική αλλά και η λεκτική βία.

Στη πρώτη θέση βρίσκεται η σωματική βία και ακολουθούν η χρήση όπλων ή άλλων αντικειμένων,οι απειλές και η λεκτική βία,ενώ σε ποσοστό 84% δεν παρουσιάζονται οι συνέπειες των βίαιων πράξεων.
Για παράδειγμα,''Ο ΤΟΜ ΚΑΙ Ο ΤΖΕΡΥ'' έχει χαρακτηριστεί ένα από τα πιο βίαια παιδικά προγράμματα της τηλεόρασης.Συγκεκριμένα,η κόντρα του γάτου ΤΟΜ με το ποντίκι ΤΖΕΡΥ περιέχει τις περισσότερες σκηνές βίας, όταν αύτος τον κυνηγά σε ολόκληρο το σπίτι για να το πιάσει και να το φάει ή οταν του βάζει τη χαρακτηριστική μικρή φάκα μέσα στη φωλιά του μαζί με ένα μικρό κομμάτι τυρί για να το παραπλανήσει και να το σκοτώσει.

Ο ''ΜΠΑΓΚΣ ΜΠΑΝΙ'', ο σκανδαλιάρης γκρι λαγός,είναι ένας από τους δημοφιλέστερους ήρωες των κινουμένων σχεδίων.Υπήρξε το αντίπαλο δέος του ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ,στη προσπάθεια της WARNER να ανταγωνιστεί τη DISNEY.Είναι πολλές οι σκηνές βίας που δείχνουν το μικρό αυτό λαγό να κοροϊδέυει,να λογομαχεί και να τσακώνεται με τον ανίπαλό του τον Πόρκυ.Είναι επίσης αρκετές οι σκηνές που ο Πόρκυ κρατά τη καραμπίνα του,κυνηγά και στοχέυει τον Μπάγκς Μπάνι για να τον σκοτώσει.

Άλλα παιδικά προγράμματα,όπως οι ''ΠΑΟΥΕΡ-ΡΕΙΝΤΕΡΣ'' 'ΟΙ ΤΡΑΝΣΦΟΡΜΕΡΣ'' και ''ΤΑ ΧΕΛΩΝΟΝΙΤΖΑΚΙΑ'' ,δεν εμπεριέχουν αναλογικά για την ηλικία που απευθύνονται περισσότερη βία από σύγχρονες αστυνομικές ή περιπετειώδεις αμερικάνικες σειρές για ενηλίκους.

Δεν είναι όμως μόνο η σωματική βια.Φαινόμενα λεκτικής βίας αντιμετωπίζουμε κυρίως στο ''ΜΠΟΜΠ ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΚΗ''.Δεν υπάρχει επεισόδιο που ο ΚΑΛΑΜΑΡΗΣ να μη τσακωθεί με τους γείτονες του,τον ΜΠΟΜΠ και τον ΠΑΤΡΙΚ και να μη φτάσει στο σημείο να τους χαρακτηρίσει χαζούς ή ακόμα και βλάκες,να τους μειώσει,να υποτιμήσει τη νοημοσύνη τους και να τους υποδείξει σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα τι πρέπει να κάνουν και ποιό είναι το σωστό.

Τέλος, άλλο ένα παιδικό πρόγραμμα που αναδεικνύει τη βία είναι ''Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΙΜΣΟΝΣ''.Αν και παρουσιάζεται σαν μια αγαπημένη οικογένεια δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρούμε σκηνές ενδοοικογενειακής βίας ανάμεσα στον πατέρα ΧΟΜΕΡ και τα δυο ανήλικα παιδιά του ΜΠΑΡΤ και ΛΙΖΑ.
Το 68% των κινουμένων σχεδίων περιέχουν σκηνές βίας και σύμφωνα με έρευνες, τα στοιχεία δείχνουν πως ανα 55 λεπτά προβάλεται και μια βίαιη σκηνή.Σε αρκετές περιπτώσεις,οι γονείς εφησυχάζουν και αφήνουν τα παιδιά τους να παρακολουθούν παιδικές σειρές χωρίς πρώτα να ελέγχουν τι είδους προγράμματα προβάλλονται.Επομένως,αυτό που έχουν να κάνουν,επειδή τα μικρά παιδιά έχουν τη συνήθεια να ταυτίζουν τους ήρωες των παιδικών προγραμμάτων με χαρακτήρες στη πραγματική τους ζωή,είναι να παρέχουν τον απαραίτητο γονικό έλεγχο όταν αυτά παρακολουθούν τηλεόραση.
Η αλήθεια όμως είναι πως πλέον και όσο περνάει ο καιρός οι γονείς αρχίζουν και ενημερώνονται για το θέμα αυτό και έτσι λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα.

 Από την  Εβινά Ευθυμίου,σπουδάστρια δημοσιογραφίας Δ.Ι.ΕΚ Κηφισιάς 

Ευχαριστούμε την κα Λάππα Λια εκπαιδεύτρια του Ι.Ε.Κ που μας παραχώρησε το καλύτερο ρεπορτάζ της τάξης που αφορά στα "αθώα παιδικά προγράμματα" για να το δημοσιεύσουμε