Σχολική επίδοση και αυτοεκτίμηση

Από την Βασιλική Μάντζιου,
Ψυχολόγος, Υπαρξιακή οικογενειακή θεραπεύτρια

Πολύ συχνά διατυπώνεται από γονείς παιδιών πρώτης σχολικής ηλικίας το ερώτημα γιατί το παιδί έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση στο σχολείο» ή «πως θα βοηθήσω το παιδί μου να έχει αυτοεκτίμηση στο σχολείο». Πίσω από αυτό το αίτημα κρύβεται η αγωνία του γονέα για το πως ένα παιδί μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που προέρχονται από το σχολείο, να δημιουργήσει υγιείς σχέσεις με τους συνομηλίκους του.

Φυσικά δεν υπάρχουν συμβουλές και οδηγίες που μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα παιδιά γιατί κάθε οικογένεια κάθε γονιός και κάθε παιδί είναι μοναδικό. Θα μπορούσαν όμως οι γονείς να έχουν υπόψη τους κάποιες κατευθύνσεις όταν επικοινωνούν με τα παιδιά τους και όταν συζητούν θέματα που αφορούν το σχολείο:

1. Είναι σημαντικό να διαχωρίζεται ο ρόλος του παιδιού από το ρόλο του μαθητή. Το παιδί πρέπει να νιώθει ότι το αγαπούν και το θαυμάζουν, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις του στο σχολείο.

2. Η αποφυγή των συγκρίσεων με τα αδέρφια ή με άλλους μαθητές, βοηθάει το παιδί να κατανοήσει τις δικές του δυνατότητες και να μην αγχώνεται με τις επιδόσεις .

3. Οι προσδοκίες σχετικά με τις επιδόσεις του παιδιού πρέπει να είναι ρεαλιστικές και να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες του παιδιού.

4. Το παιδί θα πρέπει να εκφράζει ελεύθερα τους προβληματισμούς του για το σχολείο, τους φόβους και τις αγωνίες του και να νιώθει ότι το κατανοούν.

5. Είναι σημαντικό ο γονιός να σέβεται το χρόνο και τον τρόπο του παιδιού κατά τη μελέτη και να το εμπιστεύεται ότι μπορεί να τα καταφέρει.

6. Το παιδί είναι καλό να αναλαμβάνει ευθύνες μέσα στο σπίτι και να κάνει πράγματα μόνο του.

7. Χρειάζεται προσοχή στο τι λέει ένας γονιός στο παιδί γιατί μπορεί να συμφωνήσει με τη γνώμη του γονιού αφού τα παιδιά βλέπουν τον εαυτό του όπως νομίζουν ότι τα βλέπουν οι γονείς τους.

8. Ο γονιός είναι καλό να αναρωτιέται «Πως θέλω να βιώνει το παιδί μου τον εαυτό του;». Αυτό θα βοηθήσει στο να μη βάζει «ταμπέλες» στο παιδί.

9. Είναι σημαντικό να βοηθήσει το παιδί να καταλάβει ότι είναι φυσιολογικό να μην είμαστε παντού και σε όλα καλοί.

10. Ο θετικός λόγος και η αίσθηση της ασφάλειας είναι δύο από τους βασικότερους παράγοντες που βοηθούν την καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης. Ο έπαινος χρειάζεται όχι μόνο στις επιτυχίες αλλά και ως επιβράβευση της προσπάθειας και είναι χρήσιμος όταν είναι σαφής και

11. Ο γονιός οφείλει τέλος να αποτελεί παράδειγμα για το παιδί. Αν το παιδί δει ότι όλοι, ακόμα κι οι γονείς του, μπορεί να κάνουν λάθη, δε θα φοβάται τόσο πολύ για τα δικά του.