Πότε πρέπει να εξετάσουμε τα μάτια των παιδιών μας;

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Σύμφωνα με τις οδηγίες των American Academy of Ophthalmology (βλ. πίνακα)  και  UK Royal College of Ophthalmology, που ισχύουν διεθνώς, ο προληπτικός παιδοφθαλμολογικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται στην γέννηση, στο 1ο,  3ο,  5ο έτος της ζωής και ακολούθως ετησίως.

Ασυμπτωματικά / χωρίς κίνδυνο
Στη γέννηση & μέχρι την ηλικία των 6 μηνών
3 ετών
Πριν την α’ δημοτικού και εφεξής ετησίως


Υψηλού κινδύνου*
Στη γέννηση & μέχρι την ηλικία των 6 μηνών ή και νωρίτερα εφόσον συνιστάται
Μέχρι την ηλικία των 3 ετών ή και νωρίτερα εφόσον συνιστάται
Ετησίως ή πιο συχνά εφόσον συνιστάται

*Στην κατηγορία υψηλού κινδύνου ανήκουν παιδιά με υψηλή προδιάθεση να παρουσιάσουν κάποιο οφθαλμολογικό νόσημα το οποίο είναι δυνατόν να οδηγήσει σε σοβαρές διαταραχές της όρασής τους -εφόσον δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα- και τα οποία πρέπει να εξετάζονται περισσότερες φορές ή πιο συχνά από τον υπόλοιπο παιδιατρικό πληθυσμό. Οι κυριότεροι προδιαθεσικοί παράγοντες που τοποθετούν νεογνά, βρέφη ή παιδιά σε αυτήν την κατηγορία είναι:

  • Προωρότητα, χαμηλό βάρος γέννησης, χορήγηση οξυγόνου στην γέννηση, ενδοκοιλιακή αιμορραγία ΙΙΙ ή IV  βαθμού
  • Οικογενειακό ιστορικό ρετινοβλαστώματος, συγγενούς καταρράκτη, ή μεταβολικών και  γενετικών ασθενειών
  • Μόλυνση της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη (π.χ., ερυθρά, τοξοπλάσμωση, αφροδίσιο νόσημα, έρπης, κυτταρομεγαλοϊός, ή AIDS)
  • Εργώδης ή υποβοηθούμενος τοκετός ο οποίος μπορεί να σχετίζεται με περιγενητικό stress ή χαμηλές βαθμολογίες στο test του Apgar score
  • Υψηλά διαθλαστικά σφάλματα  (μυωπία-υπερμετρωπία-αστιγματισμός)
  • Στραβισμός
  • Aνισομετρωπία

Γνωστή ή πιθανολογούμενη δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος που αποδεικνύεται από την ύπαρξη:  αναπτυξιακής καθυστέρησης, εγκεφαλικής παράλυσης, δυσμορφίας χαρακτηριστικών, επιληπτικών κρίσεων ή υδροκεφάλου.