Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Down: "Όταν έμαθα ότι το παιδί που θα γεννήσω έχει ένα επιπλέον χρωμόσωμα 21"

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

 

Η Κατερίνα μοιράζεται μαζί μας την ιστορία της και τα συναισθήματά της όταν έμαθε ότι το παιδί που περιμένει θα έχει σύνδρομο Down. 


«Έμαθα ότι το κοριτσάκι μου θα είχε σύνδρομο Down από το τέλος του Α΄ τριμήνου στην εγκυμοσύνη μου, όταν δηλαδή έκανα τον πρώτο μεγάλο υπέρηχο για την αυχενική διαφάνεια και έδειξε ότι το υγρό στον αυχένα ήταν αυξημένο, έκανα τροφοβλάστη και έδειξε ότι η Μαρία μου θα είχε τρισωμία 21.  Δεν μπορώ να σου περιγράψω πως ένιωσα όταν μου τηλεφωνήσε ο γιατρός μου για να μου πει τα αποτελέσματα! Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο άρχισα να κλαίω και δυστυχώς ήταν μπροστά και ο μεγάλος μου γιος, ο Αλέξανδρος, 4 χρόνων τότε. Με πήρε αγκάλια και με ρωτούσε γιατί έκλαιγα και εγώ του είπα ότι το μωρό μας είναι άρρωστο και ίσως να πεθάνει και να μην γεννηθεί και μου απάντησε “μην κλαις μαμά και όταν γεννηθεί θα το πάμε στον Αντώνη, τον παιδίατρο μας, και θα το κάνει καλά και αν πεθάνει και δεν γεννηθεί θα προσευχηθούμε στην Παναγίτσα για να μας στείλει ένα άλλο”. Από τότε λοιπόν του έλεγα ότι θα παρακαλάμε τον Χριστούλη και την Παναγίτσα μας να κάνουν καλά τη Μαρία μας, αν όμως μας την στείλουν και είναι λίγο διαφορετική από αυτόν, τον αδελφό του και τα άλλα παιδάκια, εμείς πάλι θα την αγαπάμε, θα την προσέχουμε και θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε γι' αυτήν».

«Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο έκλαψα και πόσο παρακάλεσα γι' αυτό το μωρό! Από την αρχή είχα αποφασίσει ότι δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω διακοπή κύησης.  Παρακαλούσα όμως, συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, την Παναγία, να κάνουν κάποιο λάθος οι γιατροί, όπως πολλές φορές συμβαίνει. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσες φορές φανταζόμουν την ώρα που θα ξυπνούσα από την καισαρική και θα μου έλεγαν ότι το μωρό μου τελικά γεννήθηκε φυσιολογικό. Αλλά από την άλλη, ήξερα ότι η τροφοβλάστη είναι μια πολύ ακριβής εξέταση. Προσπαθούσα λοιπόν να φανταστώ και να προετοιμαστώ για το πως θα είναι η ζωή μας, με ένα μωρό με σύνδρομο Down».

Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Down: "Όταν έμαθα ότι  το παιδί που θα γεννήσω έχει ένα επιπλέον χρωμόσωμα 21"

Μιλώντας για την εγκυμοσύνη της η Κατερίνα ανέφερε πως «η Μαρία μου ως έμβρυο ήταν πολύ κινητική, σε όλες τις εξετάσεις οι γιατροί δυσκολεύονταν γιατι ήταν συνέχεια σε κίνηση.  Στην Β' επιπέδου, το δεύτερο δηλαδή μεγάλο υπέρηχο, ο γιατρός μου είπε ότι ήταν μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια η εξέταση, εκείνο που είδαμε ήταν ότι είχε μια μικρή απόφραξη στο στομάχι της, κάτι που πιθανώς να οφείλεται στο σύνδρομο αλλά είναι και κάτι που μπορεί να έχει οποιοδήποτε έμβρυο, αυτό αντιμετωπίζεται πολύ εύκολα χειρουργικά μόλις γεννηθεί. Ενώ υπήρχε και ένα άλλο πρόβλημα, ότι μπορεί να είχε μια μικρή τρύπα στην καρδιά της, την οποία δεν μπορούσε ο γιατρός να δει με ακρίβεια λόγω της πολλής κινητικότητας του μωρού, που δεν ήταν όμως κάτι σοβαρό, αλλά η καρδιά της φαινόταν απολύτως φυσιολογική».

Για τη γέννηση της μικρής τονίζει ότι «όταν τελικά γεννήθηκε η Μαρία μου, μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών (ΜΕΝΝ), γιατί εξαιτίας της απόφραξης του στομαχιού δεν μπορούσε να καταπιεί. Την επομένη μέρα εγχειρίστηκε με επιτυχία και ανάρρωσε αρκετά γρήγορα. Τελικά έχει μια τρύπα στην καρδιά, αλλά κατά τα άλλα η καρδιά και οι βαλβίδες είναι φυσιολογικά και όταν θα κλείσει η τρύπα, είτε από μόνη της, είτε χειρουργικά, δεν θα έχει πρόβλημα, όμως μας είπαν ότι ίσως να μην έβαζε βάρος λόγω αυτού και σύντομα να χρειαζόταν εγχείρηση. Στο επόμενο ραντεβού μας στον καρδιολόγο η μικρή ήταν καλύτερα, από ότι φάνηκε θα αποκατασταθεί από μόνο του το πρόβλημα στην καρδιά. Από τριών εβδομάδων ξεκινήσαμε φυσιοθεραπείες, μία φορά την εβδομάδα, και η φυσιοθεραπεύτρια την βρίσκει πάρα πολύ καλή κινητικά, ενώ στο μέλλον πρόκειται να τις αυξήσουμε.  Επίσης, ο παιδίατρος μας, ο Αντώνης, την βρίσκει πολύ καλή στις αντιδράσεις της, βάζει βάρος, πιο λίγο στην αρχή αλλά τώρα το βάρος της αυξάνεται σταθερά.  Κατά τα άλλα η μικρή δεν έχει κανένα άλλο ιατρικό πρόβλημα».

Τέλος, η Κατερίνα αναφέρει ότι «δεν σου κρύβω ότι παρόλο που το ήξερα, προσευχόμουν και παρακαλούσα κάθε μέρα να γεννηθεί καλά. Έκλαψα πολύ και ακόμα κλαίω, με παίρνει πολλές φορές από κάτω, αλλά μετά από λίγο αντλώ δύναμη βλέποντας τη Μαρία μου και στέκομαι ξανά στα πόδια μου! Όταν μου γελάει, νομίζω ότι μου γελάει ο κόσμος όλος! Είναι ένα αξιολάτρευτο μωρό, όποιος τη γνωρίσει τη λατρεύει! Παρακαλώ την Παναγία καθημερινά να μου δίνει δύναμη για να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για το αγγελούδι μου.»

 

tags:






tags: