Η mom 4 all αναρωτιέται: Θα κοιμηθεί αλλού το βράδυ του ...ουάου ή αου, αου;

Μα τί υπάρχει σε αυτόν τον εγκέφαλο?! Κάποιες φορές απορώ...
Το βράδυ έχουμε έξοδο! Γιουπιιιιι!
Ο Θησέακος θα κοιμηθεί στη γιαγιάκα, οπότε δεν υπάρχει ώρα επιστροφής!
Η μέρα ξεκινάει αλλιώς , το κέφι μας απογειώνεται και όλα είναι κάπως διαφορετικά στη σκέψη της αναμονής!
Θα κοιμηθώ ο,τι ώρα θέλω, θα ξυπνήσω όσο αργά θέλω, θα μαγειρέψω με άνεση και θα πιω και το ποτάκι μου!
Αμε!
Αμ δε!
Πλησιάζει η ώρα του αποχωρισμού...3..2..1..ντιν,νταν! ήρθε η γιαγιά!
Το μυαλό μου ξαφνικά σκέφτεται αλλιώς. Και που πάει? άμα με ζητάει? θα στεναχωρηθεί?
Μα θα κλαίει που θα χωριστούμε? Και ναι κλαίει!(μάλλον ακούει τον διχασμένο μου εγκέφαλο!)
Ο Θησέας φεύγει κλαίγοντας....ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑ
Πόσο ζευγάρι "Μάρθα Βούρτση - Βασιλάκης Καΐλας" θα μπορούσαμε να είμαστε στα μάτια ενός τρίτου...
Το μωρό μου φεύγει..αυτό το μωρό που θήλασα, που κοίμισα, που όλο το βράδυ ξυπνάω για παρηγόρια....χμμμμ
Αυτό το βράδυ όμως? Γιούπιιιιιιιι δεν θα ξυπνήσω αυτό το βράδυ!
Ο διχασμός συνεχίζεται μέχρι τη στιγμή που συναντάω τους φίλους μας, εκεί καταφέρνω να ξεχαστώ!
Και επιστρέφει όταν γυρνάμε σπίτι. Δεν θα κρύψω ότι (από συνήθεια?) θα σηκωθώ 2-3 φορές σκεπτόμενη
"το παιδί...!"
Και ξαναλέω...Μα τί υπάρχει σε αυτόν τον εγκέφαλο?! Κάποιες φορές απορώ....

Φωτογραφίες: Στέφανος Παπαδόπουλος
https://www.facebook.com/stefanosp.papadopoulos?fref=ts