Η σημασία των ορίων στη ζωή ενός παιδιού

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Της Τζίνα Γ. Θανοπούλου,
Ψυχο-Εκπαιδευτική Σύμβουλος- Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Παιδιών

Το παιδί χωρίς όρια, που από νωρίς έχει λάβει λάθος μηνύματα, γίνεται ανασφαλές, κακομαθημένο, μη ισορροπημένο, με παράλογες απαιτήσεις, άσχημη συμπεριφορά που αργότερα θα έχει αρνητικά αποτελέσματα στη κοινωνική του ζωή.


Πηγαίνοντας στο σχολείο η συμπεριφορά αυτή σίγουρα θα ενοχλεί τα άλλα παιδιά, και θα φτάσει να περιθωριοποιηθεί & απομονωθεί. Άρα θα έχει δυσκολία στην κοινωνικοποίησή του και συναισθηματική του ασφάλεια, ισορροπία και εξέλιξη.

Επίσης, με αυτό τον τρόπο το παιδί δε θα αναπτύξει τη Συναισθηματική Νοημοσύνη, η όποια αναπτύσσεται με καλλιέργεια των ορίων, της υπομονής, της ανοχής της μη αυτόματης κάλυψης των αναγκών του, της υιοθέτησης υπακοής και σεβασμού των άλλων, του χώρου και τόπου, της καλλιέργειας της εν-συναίσθησης, το ενδιαφέρον για τα συναισθήματα των άλλων.

Οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι η αγάπη για το παιδί τους δεν εκδηλώνεται μόνο με τη συνεχή κάλυψη των αναγκών του, αλλά με «αγάπη με όρια». Δηλαδή να το αγαπούν, προσέχουν, προστατεύουν και να το ακούν και να καλύπτουν τις ανάγκες του, αλλά όχι με συνεχή και παράλογο τρόπο. Αυτό καταλήγει να κάνει το παιδί ανασφαλές, κακομαθημένο, αντικοινωνικό με άσχημο τρόπο και συνήθειες, ουσιαστικά δυστυχισμένο.

Οι γονείς πρέπει να διδάξουν στο παιδί τους να έχει υπομονή, όρια στις απαιτήσεις του & να είναι υποχωρητικό σε ορισμένες περιπτώσεις. Να μην απαιτεί πάντα να γίνεται το δικό του, αλλά να επιτρέπει και μερικές φορές να γίνεται η επιθυμία του άλλου. Επίσης, να δέχεται το “όχι”, να καλλιεργήσει εν-συναίσθηση, να μάθει να μπαίνει στη θέση των άλλων και να καλλιεργήσει το ενδιαφέρον και αγάπη για το συνάνθρωπο.

Έτσι θα γίνει ένα άξιο, κοινωνικό, ισορροπημένο άτομο με συναισθηματική νοημοσύνη και δυνατότητες ανάπτυξης, ευτυχίας & επιτυχίας.