Φάκελος υιοθεσία: Τί συμβαίνει στην Ελλάδα και γιατί σταμάτησαν οι υιοθεσίες από την Αφρική

Στην εκπομπή Ηappy Day και στην στήλη της δημοσιογράφου Ζωής Κρονάκη παρουσιάστηκε ένα πολύ ιδιαίτερο και σημαντικό θέμα, το θέμα των υιοθεσιών.

Η δικηγόρος Κατερίνα Φραγκάκη απάντησε στη διάρκεια της εκπομπής σε καίρια ερωτήματα σε σχέση με τις εθνικές και διακρατικές υιοθεσίες.

Πόσο χρόνο πρέπει κανείς να περιμένει στην Ελλάδα για να υιοθετήσει ένα παιδάκι ( μέσος χρόνος αναμονής);

Για όλη τη διαδικασία καθοριστική είναι η ημερομηνία, κατά την οποία κατατέθηκε η πλήρης αίτηση.

Πρακτικά μόλις γίνει η αίτηση, οι ενδιαφερόμενοι μπαίνουν στη λίστα συνεργασίας. Στο πρώτο στάδιο της αξιολόγησης εξετάζεται αν τηρούνται τα «τυπικά κριτήρια», όπως για παράδειγμα η ηλικία, τα ποινικά μητρώα κτλ. Η οικονομική κατάσταση εκτιμάται ως ικανοποιητική αν μπορεί στο δικαστήριο να αποδειχθεί ότι θα εξασφαλίζει στο παιδί τα βασικά αγαθά, μέσα στα οποία εννοείται το ατομικό του δωμάτ

Κάποιες αιτήσεις μπορεί να απορριφθούν από αυτό το στάδιο. Σύμφωνα με στοιχεία αυτές είναι περίπου οι 50-60 από τις 300 αιτήσεις που δέχονται ετησίως.

Στη συνέχεια ακολουθεί το στάδιο της οικογενειακής μελέτης, που περιλαμβάνει συνεντεύξεις με κοινωνικό λειτουργό στο γραφείο και στο σπίτι, συνεργασία με το συγγενικό περιβάλλον, συνεργασία με ψυχολόγο, με άλλο κοινωνικό λειτουργό ή άλλο ειδικό (γιατρό, ψυχολόγο ή νομικό) και διαρκεί περίπου 7 με 8 μήνες. Στην τελευταία φάση προβλέπεται στάδιο προετοιμασίας ή ενίοτε συστηματικής εκπαίδευσης.

Το περιβάλλον είναι εξίσου σημαντικό με τους υποψήφιους γονείς. Πρέπει και εκείνο να εμπλακεί στη διαδικασία της υιοθεσίας, αφού θα βοηθήσει το παιδί «να αναπτύξει νέες ρίζες, να ριζώσει στη νέα του παντοτινή οικογένεια»

Το δεύτερο στάδιο ολοκληρώνεται χρονικά περίπου στα 2 με 3 χρόνια από τη στιγμή της αίτησης. Μετά έρχεται το στάδιο της αναμονής: πότε θα ελευθερωθεί νομικά ένα παιδί για υιοθεσία και πότε θα έρθει η σειρά του ζευγαριού.

 «Γιατί τόσος χρόνος;» : οι αιτήσεις είναι πολλές και τα παιδιά λίγα. Και σε αυτούς τους δύο παράγοντες προστίθεται και η έλλειψη προσωπικού

Από ποιές χώρες είναι πιο εύκολο να υιοθετήσει κανείς ένα παιδί;

Οι διακριτικές υιοθεσίες έχουν μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. «Ένας λόγος είναι, ότι έπαψε η διακρατική συμφωνία που είχαμε με τη Ρουμανία. Έπειτα σειρά πήρε η Βουλγαρία, με την οποία επίσης δεν είχαμε διακρατική συμφωνία, ωστόσο τα γραφεία που αναλάμβαναν τις υιοθεσίες από εκεί δεν ικανοποιούσαν τα αιτήματα των γονιών εδώ. Έτσι, πολλοί γονείς στράφηκαν στην Αιθιοπία για υιοθεσίες, η οποία έχει ένα εξαιρετικά οργανωμένο σύστημα και η διαδικασία ολοκληρώνεται πιο εύκολα και γρήγορα. Λίγοι, όμως, είναι οι Έλληνες που επιθυμούν να υιοθετήσουν ένα παιδί διαφορετικού χρώματος…»

Η Αιθιοπία ήταν συνήθως μια χώρα από όπου υιοθετούσαν παιδιά πολλοί Έλληνες. Γιατί αυτή τη στιγμή έχουν σταματήσει οι υιοθεσίες από εκεί; Που βρισκόμαστε σε ότι αφορά το νομικό πλαίσιο;

Η Αιθιοπία είναι μία από τις μεγαλύτερες «δεξαμενές» διεθνών υιοθεσιών από Αμερικανούς πολίτες, υπεύθυνη για περίπου το 20% επί του παγκοσμίου συνόλου.

Ωστόσο, το 2013, ένα ζευγάρι από τις ΗΠΑ καταδικάστηκε για το φόνο ενός υιοθετημένου κοριτσιού από την Αιθιοπία.   Η υπόθεση αυτή πυροδότησε μία δημόσια συζήτηση για τις υιοθεσίες από ξένους, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του BBC στην Αντίς Αμπέμπα, Emmanuel Igunza.   Επιπροσθέτως, οι διαδικασίες υιοθεσίας στη χώρα εγείρουν σοβαρά ερωτήματα από ακτιβιστικές οργανώσεις που υποστηρίζουν ότι διευκολύνει τους σωματέμπορους, οι οποίοι τη βλέπουν ως μία επικερδή αγορά.

Οι νομοθέτες λένε τώρα ότι τα ορφανά και τα υπόλοιπα ευάλωτα παιδιά πρέπει να τίθενται υπό τη φροντίδα τοπικών μηχανισμών έτσι ώστε να προστατεύονται.   Η άποψη αυτή, ωστόσο, βρίσκει αντίθετους ορισμένους από τους βουλευτές που υποστηρίζουν ότι η χώρα δεν διαθέτει ικανό αριθμό υπηρεσιών για να φροντίσει όλα αυτά τα ευάλωτα παιδιά.

Το κοινοβούλιο θεωρεί ότι οι κρατικές υπηρεσίες της χώρας θα πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστούν τον αριθμό των παιδιών αυτών, ενώ οι υιοθεσίες εντός της χώρας επιτρέπονται ακόμη.

Εντούτοις, η τάση αυτή δεν αποτελεί και μεγάλο κομμάτι της κουλτούρας των Αιθιόπων και πολλά ορφανά καταλήγουν να βρίσκονται εγκλωβισμένα μεταξύ ακατάλληλων συγγενών ή αντιμέτωπα με το φάσμα της ζωής στους δρόμους.

Στη συζήτηση συμμετείχε και η Φωτεινή Παντζιά, μια γυναίκα που αποφάσισε να υιοθετήσει πριν από δυο χρόνια περίπου ένα παιδί από την Αφρική.

Η ίδια μας περιέγραψε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και την αίσια έκβαση της δικής της υπόθεσης.

Σήμερα η Φωτεινή ζει με τον γιο της Αμπάντου στην Αθήνα και απολαμβάνει το μεγαλείο της μητρότητας μέσα από την δική της μεγαλειώση πράξη.