"Το έντερό μας – O δεύτερος εγκέφαλος μας" (Μέρος 1)

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

"Το έντερό μας – O δεύτερος εγκέφαλος μας" (Μέρος 1)Από την Αρετή Καφαντάρη,
BSc Marketing, MBA, Σύμβουλος Διατροφολόγος, Raw Food Chef, Juice Therapist

 


 

Το έντερό μας είναι ο δεύτερος μας εγκέφαλος και χρειάζεται την αντίστοιχη προσοχή μας!
Πριν από 3 περίπου χρόνια αντιμετώπισα ένα πρόβλημα με το έντερο μου το οποίο μου πήρε πολύ χρόνο, πολύ αγωνία, και πολλές εξετάσεις μέχρι να βρω τι ήταν. Αφού πήρα πολλές γνωματεύσεις και ευτυχώς μου είχαν αποκλείσει κάποιο αυτοάνοσο ή κάποια άλλη ασθένεια, η απάντηση ήταν απλή… το σώμα μου είχε σωματοποιήσει μια πολλή έντονη περίοδο άγχους που είχα περάσει. Ενώ πίστευα ότι είχα εκλογικεύσει το πάντα με το μυαλό μου, αλλά δεν υπολόγισα σωστά το “δεύτερο μυαλό μου” που πήρε όλα πραγματικά συναισθήματα μου και τα εξωτερίκευσε ευτυχώς!

Όλα αυτά τα λέω, γιατί από τότε άρχισε η πραγματική μαγική γνωριμία μου με αυτό το όργανο του σώματός μας που μάλλον όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε περιφρονήσει. Καταλαμβάνει πολύ χώρο μέσα στο σώμα μας, καλύπτει τα δυο τρίτα του ανοσοποιητικού μας συστήματος και όχι άδικα. Αντλεί ενέργεια από τα σάντουιτς αλλά και τις υγιεινές μας διατροφικές επιλογές, ενώ παράγει πάνω από είκοσι μοναδικές ορμόνες. Για τα επόμενα άρθρα μας θα σας εξηγήσω με πολύ απλά λόγια τις λειτουργίες του, τα μαγικά του σημεία αλλά και τα μυστικά του, για να το αγαπήσουμε και να το φροντίσουμε όπως του αξίζει!

Από που ξεκινάνε όλα?

Η πύλη εισόδου για το έντερό μας είναι το στόμα μας! Κάθε μέρα που βουρτσίζουμε τα δόντια μας σίγουρα δεν σκεφτόμαστε αυτό τον μαγικό κόσμο που κρύβεται εκεί μέσα. Στα μαγουλά μας αλλά και κάτω από την γλώσσα μας έχουμε συνολικά 4 σημεία ή αλλιώς θηλές που εκκρίνεται το σάλιο μας. Οι σιελογόνοι αδένες φιλτράρουν το αίμα και κρατούν τα ερυθρά αιμοσφαίρια που είναι απαραίτητα στις αρτηρίες μας. Το ασβέστιο (γιαυτό και τα μασώμενα δισκία συμπληρώματος ασβεστίου), κάποιες ορμόνες και άλλα προιόντα του ανοσοποιητικού μας συστήματος εισέρχονται από το σάλιο στο το αίμα.

Το σάλιο μας περιέχει ένα αναλγητικό ισχυρότερο από την μορφίνη. Ονομάζεται οπιορφίνη και ανακαλύφθηκε πολύ πολύ πρόσφατα το 2006. Όπως βέβαια καταλαβαίνουμε παράγουμε ελάχιστη ποσότητα αυτού του αναλγητικού (διαφορετικά θα είμασταν πάντα πολλοί χαρούμενοι!) αλλά είναι αρκετή αν σκεφτούμε ότι στο στόμα μας έχουμε τις περισσότερες νευρικές απολήξεις από κάθε άλλο σημείο του σώματός μας. Όταν μασάμε παράγουμε περισσότερο σάλιο άρα και περισσότερο αναλγητικό και αυτό εξηγεί αν έχουμε πονόλαιμο γιατί μετά από κάποιο γεύμα δεν νιώθουμε τόσο έντονο για λίγο τον πόνο. Στην πραγματικότητα ακόμα και αν μασάγαμε τσίχλα θα νιώθαμε να μειώνετε ο πόνος αφού θα είχαμε προσωρινή παραγωγή σάλιου. Μάλιστα υπάρχουν και αρκετές πρόσφατες μελέτες που δείχνουν ότι η οπιορφίνη έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Μήπως αυτός είναι ο λόγος που μετά από κάθε γεύμα νιώθουμε απόλαυση? Μήπως γιαυτό τον λόγο πολλοί άνθρωποι νιώθουν το φαγητό να τους ηρεμεί? Πιστεύω ότι πολύ σύντομα η επιστήμη θα μας δώσει πολλές σχετικές απαντήσεις.
Το σάλιο όμως προστατεύει τη στοματική κοιλότητα από βλαβερά βακτήρια μέσω των βλεννινών. Επειδή όμως το βράδυ δεν παράγουμε αρκετό σάλιο αναπτύσσονται αρκετά βακτήρια και γιαυτό το πρωί συνήθως ξυπνάμε με κακοσμία στο στόμα μας. Επίσης εδώ έρχετε και η μαγική εξήγηση γιατί μασάμε τσίχλα όταν έχουμε κακοσμία στο στόμα μας. Πρώτον γιατί επειδή μασάμε έντονα έχουμε μεγάλη παραγωγή σάλιου επομένως απομάκρυνση των βακτηρίων αλλά και επειδή έχουν φροντίσει οι εταιρείες για πολλές διαφορετικές γεύσεις.

Κάθε δευτερόλεπτο που περνά, στο στόμα μας συμβαίνουν τα εξής: οι σιελογόνοι αδένες εκκρίνουν βλεννώδη δίχτυα, φροντίζουν τα δόντια μας και μας προστατεύουν από την υπερευαισθησία. Ο δακτύλιος των αμυγδαλών ανιχνεύει τα ξένα μόρια και τα χρησιμοποιεί για να εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό μας στρατό. Όμως δεν θα χρειαζόμασταν τίποτε απόλα αυτά αν δεν υπήρχε μια συνέχεια και πέρα από το στόμα μας. Το στόμα είναι απλώς η είσοδος σε έναν κόσμο όπου το εσωτερικό, εσωτερικεύεται.